#tarihtebugün:17 Ağustos

Margaret Heafield Hamilton, 17 Ağustos 1936 yılında doğdu.

Hamilton, zekası, azmi ve uzmanlığı sayesinde, Apollo 11’in Ay’a inişi sırasında meydana gelen bir sorunu engelleyebilmiştir. Ay yüzeyine inişten dakikalar önce kokpitteki bilgisayarların hepsi radar sisteminin gönderdiği verilerin bilgisayar işlemcilerine aşırı yüklenmesinden dolayı alarm veriyordu. Eğer Hamilton'un yazdığı hata ayıklama programı olmasaydı, Apollo 11 ile birlikte Neil Armstrong, Buzz Aldrin, Michael Collins geri dönmek zorunda kalacaktı.

O dönemde  kadınlar MIT kredi derneğinden kocalarının imzası olmadan borç alamıyorlardı. Hamilton bu duruma itiraz ederek kuralların değişmesini sağlamıştır. Kadın haklarının geride olduğu bu günlerde hesaplama makinalarını işletmek “kadın işi” olarak görülüyordu. Kimi zaman teknolojiyi geliştirenlerin talimatlarıyla hareket etseler de çoğu zaman bu kadınlar hesaplamalar için gereken yaklaşımı kendileri tasarlıyorlardı.

*Yazdığı kaynak kod dökümleriyle birlikte poz verdiği fotoğraf ise ikonikleşmiştir.

*Meşhur oyuncak şirketi Lego, 2017 yılında piyasaya çıkan, Amerikan uzay programında kilit rolleri olan bilim, teknoloji, mühendislik, matematik alanlarında önemli işlere imza atan kadınları konu aldığı setinde, Margaret Hamilton’a da yer vermiştir.

Bir peri kızı hikayesi

Bir adam her sabah atının terli olduğunu görürmüş. Bu nedeni atın koşturulmasıdır, gece birileri atı alıp sürmektedir. Bir türlü kimin atı sürdüğünü bulamaz. En sonunda bir arkadaşı bir akıl verir. Arkadaşı “Atı süren insan değil, insan olsa çoktan yakalardın.” dedi. Arkadaşı bu kişi peri veya cin dedi. Ata gece yatmadan önce bal sür, yanında da çengelli iğne taşı der arkadaşı. Sabah bala yapışan kişiye çengelliye iğneyi taktığın zaman onu kendine köle edersin, 7 yıl boyunca hizmet eder sana der. Adam arkadaşının dediğini yapar. Sabah atın üstünde yapışmış güzeller güzeli bir kız adam çengelli iğneyi kıza takar. Kızın kim oldurganı sorar. Kız peri olduğunu, her gece atı o sürdüğünü itiraf eder. Kız 7 yıl boyunca çengelli iğneyi takıldığı için onlara hizmet edeceğini söyler. Ailesinin ise bu duruma kızacağı söyler. Adam kızı ballardan kurtarır. Evine götürür. 7 sene gerçekten bu kız bu aileden biri olur, köleden çok üyedir. 7 yıl doğduğu zaman kıza derler ki evine gitmelisin. Aile ile vedalaşırken kız demiş ki evin yanında bu ırmağa iyi bakın. Şimdi ben gideceğim ama onlar beni öldürebilirler der. 7 yıl bir perinin insanlarla yaşaması ailemin kabullenemeyeceği bir şeydir demiş. Eğer akarsudan kırmızı kan akar bilin ki beni öldürdüler arkamdan dua edin demiş. Çengelli iğneyi çıkarmadan önce kız eğrelti otuyla ilgili 1 tekerleme söyler. Bu tekerleme ile birlikte insanlar artık eğrelti otunu şifa olarak kullanmaya başlar. İnsanlar bundan önce bu bitkinin faydalarını bilmezmiş. Kız iğne çıkarılınca görünmez olur gider. Bir kaç dakika sonra akarsudan kırmızı su akmaya başlar. Kızın peri ailesinin kızı öldürdüğü anlaşılır. 7 yıl boyunca alı koyan aile ağlayarak göle bakarlar.

Sürekli düşünüp kaygıya kapılmaktansa veya acı çekmektense iş yap:
Quotiens aliud egeris, animus relaxabitur."Bir şeyle çok meşgul olduğunda yüreğine su serpilecek."(#Seneca, De Consolatione ad Marciam 8.3)

Zaman

Tempus monet, ne sim molestus. "Zaman, sıkıcı olmamam konusunda beni uyarıyor." (#Ausonius, Ludus Septem Sapientum 9.213)

Robert Downey and his mum

as promotion for "the judge" kicks off this weekend, ı feel the need to run the risk of over sharing.....

my mom passed away early this week....ı wanna say something about her life, and a generic "obit" won't suffice...

elsie ann ford was born outside pittsburgh in april of 1934, daughter of an engineer who worked on the panama canal, and mother who ran a jewelry shop in huntingdon, where they settled....a bona fide "daughter of the american revolution."

ın the mid '50s, she dropped out of college and headed to ny, with dreams of becoming a comedienne. ın '62, she met my dad, (who proposed at a yankees/orioles game). they married, had my sister allyson in '63 and me in '65...

there was another "revolution" of sorts going on at that time, of underground counter-culture film and theatre...and with her as bob sr's muse, they jumped in wholeheartedly...

"chafed elbows" (a man marries his mother and goes on welfare), "greaser's palace" (a woman relentlessly persecuted by god who never utters a word), and "moment to moment" aka "two tons of turquoise to taos tonight" (in which she played 17 characters) were the stand outs.

by the mid '70s, the downside of drug culture caught up with many artists. she was an alcoholic...

as the marriage suffered, she continued to work, but not for long. a recurring role on "mary hartman, mary hartman" ('76-'77) was her last paying job...not that she cared, she'd have done it for free.

ı remember living with her and her boyfriend jonas, (who became a second father to me) in a 2 room 5 story walk up in manhattan after that...bunsen burner for a stove, cockroaches, broken dreams...

by 1990, she'd had enough, went to treatment, got sober. just in time to enjoy several decades of heart disease, bypasses, you name it....

while ı strived to have the kind of success that eluded her, my own addiction repeatedly forbade it.

ın the summer of 2004, ı was in bad shape. she called me out of the blue, and ı admitted everything. ı don't remember what she said, but ı haven't drank or used since.

eventually, when finances allowed, we were able to move her out to la. she had a special affinity for my firstborn son ındio, and really got a kick out of exton. got an ipad, pictures, videos, the whole 9....

her doctors basically titled her a "medical ıncredible," said there was little they could do, and were frankly amazed she was up and walking....

many fond memories of her in the last few years...holidays, kid-stuff, her strutting around with a walking stick. ı knew it was difficult, and understood as the visits got shorter.

ın march, she suffered another cardiac arrest and was put on life support.

her wishes were to be left to die if there wasn't a reasonable chance of recovery, which for some time there was.

ı returned from filming the "avengers" sequel in june, went straight to see her.

to my amazement, she was completely lucid, interactive, mugging + pulling faces.

we couldn't speak 'cause she had a tracheal tube. ı wondered if she might just beat the odds once more.

another set of seizures answered that, and we brought her home for hospice.

she died @ 11 p.m., september 22nd, survived by her extremely loving and tolerant partner of 37 years, jonas kerr.

she was my role model as an actor, and as a woman who got sober and stayed that way.

she was also reclusive, self-deprecating, a stoic scotch-german rural pennsylvanian, a ball buster, stubborn, and happy to hold a grudge.

my ambition, tenacity, loyalty, "moods," grandiosity, occasional passive aggression, and my faith....

that's all her...and ı wouldn't have it any other way.

ıf anyone out there has a mother, and she's not perfect, please call her and say you love her anyway...

EDWARD ESTLİN CUMMİNGS, HİÇ GİTMEDİĞİM BİR YERDE

hiç gitmediğim bir yerde, sevinçle ötesinde
her türlü yaşantının, kendi sessizliği var gözlerinin:
en ince kımıltısında birşey var içime gömen beni,
birşey dokunamayacağım kadar bana yakın

kolayca açar beni en ürkek bir bakışın
parmaklar gibi kapamış olsam bile kendimi,
sen hep yaprak yaprak açarsın beni, Baharın
(dokunup ustaca, gizlice) açışı gibi ilk gününü

ya da beni kapatmaksa istediğin, ben,
hayatım kapanırız güzelce, birden
karın her yere özenle inişini
düşleyen yüreğince şu çiçeğin;

duyduğumuz hiçbir şey bu ülkede
erişemez gücüne sonsuz inceliğinin:
renkleriyle yapısının beni bağlayan,
öldüren, hiç durmadan, her nefeste

(bilmiyorum nedir bu sende olan, bu kapayan
ve açan; yalnız anlıyor içimde birşey
gözlerinin sesini güllerden derin olan)
kimsenin yok, yağmurun bile, böyle küçük elleri