Koro / Les Choristes Filmi (2004)

Koro / Les Choristes Filmi (2004)

Film, bir orkestra şefi olan Pierre’e annesinin ölümünün haber verilmesiyle başlar. Pierre, konser sonrası annesinin cenaze törenine katılmak için ülkesine döner. Gece kapıyı çocukluk arkadaşı olduğunu anladığımız Pepinot isimli kişi çalar. Pierre başta Pepinot’u tanımasa da sonradan sınıf arkadaşı olduklarını hatırlar. Aradan elli yıl geçmiştir, ikili okul yıllarını anmaya başlarlar.  Pepinot, Pierre’e okuması için bir kitap verir. Bu kitap, 1949 yılında yazılmıştır ve aslında müzik öğretmenin tuttuğu günlüktür. Bu sahne ile birlikte filmde 50 yıl öncesine gideriz. 
Müzik öğretmeni, iş ilanındaki yazıya göre “zor öğrencilerin bulunduğu” okuldaki ilk iş gününe yetişebilmek için yürümektedir. Okulun adı ilginç bir şekilde Fransızcada yerin dibi anlamına gelmektedir. Müzik öğretmenini kapıda babasını bekleyen Pepinot isimli öğrenci ve okulun hademesi karşılar. Üçü birlikte okulun içine yürümeye başlarlar. Müzik öğretmeni Mathieu, okulun otoriter ve sert müdürü Rachin ile karşılaşır. Mathieu, okuldaki çocukların sorunlu, kimsesiz ve asi çocuklar olduğunu hemen anlar. Okulun hademesi kurulan tuzak sonrası yaralanır. Müdür Rachin, suçlu bulunmadığı için Mathieu’dan rastgele bir öğrenciyi seçip cezalandırmasını ister. Bu ceza şeklini Mathieu anlamlandıramasa da bir öğrenciye rastgele ceza verir. Böylece Mathieu okuldaki sistemi ilk defa sorgular. Müdür bu ceza sistemini etki-tepki mottosuyla açıklar ve her kötü davranışın bir cezası olacağını sürekli tekrarlar. Mathieu yerine geldiği müzik öğretmeni ile karşılaşır. Eski müzik öğretmeni, öğrencisinin kendisini yaraladığı için bu okulu bıraktığını anlatır. Mathieu, müdürün öğrencilerine şiddet uyguladığını ve öğrencileri bir mahkûm gibi hücreye kapattığını bildiğinden hademeye tuzak kurup onu yaralayan çocuğun ismini bildiği halde kimseye söylemez. Bu çocuğa makul bir ceza verir. Mathieu, ilk dersten bu “sorunlu” çocuklara hümanist bir şekilde davranıldığında olumlu geri dönüşler alacağını anlar. Pepinot isimli öğrencinin anne babasının savaşta öldüğü ama öğrencinin bu olayı bilmesine rağmen gerçeği kabullenmeyip her cumartesi günü anne babasını okulun kapısında beklediği anlaşılır. Diğer öğretmenler de Pepinot’a gerçeği söylemekten bıkmışlardır ve onun bu davranışlarını kabullenmiştirler. Mathieu, öğrencileriyle ilk koro denemesine başlar. Öğrencilerine yeteneklerine göre görevler verir. Örneğin hiçbir şarkı bilmeyen küçük Pepinot’u orkestra şefi yapar ve şefkatle davranır.  Her gece yapılan provalar, güzel sonuçlar vermeye başlar. Koro öğrencilerin dikkat ve ilgisini oldukça çeker. Mathieu, koro konusunda müdür Rachin’den destek istediğini ona bildirse de müdür bu öğrencilerin bir nota bile söylemeyeceğini iddia eder. Mathieu ise öğrencilerin şimdiden çok başarılı bir performans verdiklerini ifade eder. Rachin öğrencilerin başarısızlıklarını izleyip gülmek istediğini belirterek koro çalışmalarına izin verir. 
Görevli bir psikolog, okula psikolojik sorunları olan yeni bir öğrenci getirir. Bu öğrenci zekâ testlerine tabii tutulmuştur ve sınırlı zekâda çıkmıştır. Mathieu, zekâ testleri ile öğrencilerin etiketlenmesine olumlu bakmamaktadır. Bu sorunlu öğrencinin adı Mondain’dir. Mondain, Pepinot’a zorbalık yapmaya başladığından Mathieu tarafından uyarılır. Mathieu, koro çalışmalarına katılmak istemeyen Pierre isimli öğrencinin aslında müziğe karşı ilgisi ve olağan üstü yeteneği olduğunu fark eder ve bu durum karşısında çok heyecanlanır. Mathieu, Pierre’i müzikal yeteneği olduğuna ikna etmek için çalışmalara başlar. Ayrıca Pierre annesine kendisini bu yatılı okula bıraktığı için kızgındır. Mathieu, koro çalışmalarına katılması için ikna ettiği Pierre’e hem müzikal anlamda hem de çocuğun annesi ile olan sorunları çözmesi anlamında çok yardımcı olur. Ayrıca Pierre’in annesine Pierre’deki bu müzikal yeteneğin ileride değerlendirilmesi için ısrarla tavsiyelerde bulunur, onun ileride mutlaka bir müzik okulunda eğitim alması gerektiğini söyler. 
Mathieu, her gece koro çalışmaları için yeni bir beste hazırlar. Mayıs ayı geldikçe Mathieu’nun kendi deyimiyle müzik yoluyla yeni zaferler kazanmaktadır. Örneğin bir sahnede kafasına futbol topu gelen müdürün tüm öğrencilere ceza vereceği düşünülürken, futbol maçına okul müdürü de ile katılır. Müdürün davranışlarındaki olumlu değişiklikler de Mathieu’yu sevindirmektedir. Mondain’in okulun tüm parasını çalıp kaçınca müdürün bu hoşgörülü tavrı birden son bulur ve eski acımasız haline geri döner. Müdür okuldaki bu olumlu havayı sağlayan koroyu yasaklar. Bu arada öğrenciler, soğuk suyla banyo yapmaktan şikâyetçidir. Okul müdürü gibi baskıcı görünen beden eğitimi öğretmeni, müdürün depoda sakladığı odunları Mathieu ile birlikte alır ve öğrencilere sıcak su sağlarlar. Mathieu beden eğitimi öğretmenini tanıtırken, onun müdür gibi olduğunu sandığını, ama aslında iyi biri olduğunu, bu öğretmenin de spor ve müziğin okuldaki sosyalleşmenin çimentosu olduğuna inandığını ifade etmektedir. Böylece Mathieu’nun buraya dayanma gücü artar. Yasaklanan koro çalışmaları artık gizli bir operasyon gibi gerçekleşmektedir. Artık öğrenciler koro çalışmamız bitmiştir denildiğinde bile koro çalışmasının devam etmesini istemektedirler. Paraları çalan Mondain okula polisler tarafından geri getirilir. Müdür, paraların yerini öğrenmek için şiddete başvurur. Mondain paraları ısrarla kendisinin çalmadığı söylemektedir. Mondain gördüğü şiddete dayanamaz ve müdürün boğazını sıkar, diğer öğretmenler araya girer. Bu bize şiddetin daha fazla şiddete neden olmaktan başka bir getirisi olmadığını gösterir. Müdür, Mondain’in suçunu itiraf etmemesine rağmen itiraf ettiğini söyleyerek polisleri onu götürmesi için çağırır. Koro çalışmalarını duyan yardım komitesi okula gelip öğrencilerin koro performansını dinlemek ister. Bu durum fazladan iş çıktığı gerekçesiyle müdürün canını sıkar. Koroyu izlemek için yardım komitesi okula gelir, komite başkanı bu okulda çağdaş eğitim yöntemleri ve yaklaşımları kullanıldığı için memnun olduğunu belirtir. Komite başkanı, koro fikrinin kimden çıktığı sorunca müdür yalan söyleyerek bu fikrin kendisinin çıktığını açıklar. Mondain’in suçlu olmadığı ve okuldan hak etmediği şekilde atıldığı anlaşılır. Bu durum bize baskıcı eğitim sisteminin ne kadar önyargılı ve yanlış olduğunu gösterir. Müdür koronun başarısını terfi ve madalya almak için kullanmak amacıyla okuldan ayrılır, yetkililerle görüşmeye gider. Fırsattan istifade eden Mathieu ve hademe tüm öğrencileri alarak geziye gider. Bu sırada haksız şekilde okuldan atılmasının intikamını almak isteyen Mondain, okulun bir bölümünü yakar. Müdür, okulda yangın çıktığı saatler, geziye gidilip okulun boş bırakıldığını bahane ederek Mathieu’yu işten atar. Müdürün gerçek amacı hümanist eğitim yaklaşımını beğenmediği bu öğretmeni okuldan uzaklaştırmaktır. 
Mathieu’ya öğrencileri yakışır bir veda etme fırsatını kaçırmazlar. Mathieu okuldan ayrılırken öğrenciler, kâğıttan uçaklar yapıp  Mathieu’ya atarlar. Kâğıtlarda Mathieu’ya veda mesajları yer almaktadır. Öğrenciler ayrıca Mathieu’ya pencereden el sallayarak, ondan öğrendikleri şarkıları söyleyerek veda etmektedir. Mathieu’nun gözleri dolsa da tebessümle son bir defa okula bakıp veda eder. Mathieu okuldan kovulduktan sonra Pierre’in annesi öğretmeninin tavsiyesini dinleyip çocuğunu müzik okuluna yazdırır. Diğer öğretmenler ve hademe birlik olup müdürün öğrencilere uyguladığı şiddet ve acımasız uygulamaları ihbar eder. Böylece müdür okuldan alınır. Mathieu ölene kadar müzik dersleri vermeye devam eder, ünlü olmayı asla denemez, tüm yaptıklarını kendine saklar. Pepinot isimli öğrenci Mathieu kovulunca okuldan kaçar ve kovulan Mathieu’nun peşine düşer, ondan kendisini yanına almasını ister. Mathieu bunu ilk başta bunu kabul etmese de onu himayesi altına alır. Pepinot’un hayali farklı bir şekilde olsa da gerçek olur, her cumartesi günü kapıda beklediği gibi bir cumartesi günü aile sevgisine kavuşur. Filmde tekrardan 1999 yılında gidildiğinde, Yaşlı Pepinot ve Yaşlı Pierre’in hayatlarına dokunan bu öğretmeni, onun günlüğünü okuyarak gözyaşları ve sevgi içinde andıklarını görürüz.

FİLMİN DERS AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ:
Mathieu'nun okul hademesini yaralayan öğrenciye, şiddet ve hücre cezası vermesi yerine hademe iyileşene kadar ona yardım etmesi şeklinde görev vermesi eğitimcilerin cezalandırıcı değil doğru yolu gösteren kişiler olması gerektiği düşüncesinin güzel bir örneğidir. Öğrencilere verilen cezalar bir yerden sonra neden alındıklarını unuttururlar. Her hataya hoşgörüsüz bir karşılık verirsek insanları kazanmayız aksine onları doğrulardan daha çok uzaklaştırırız, çatışmayı artırırız. Bu yüzden ceza yöntemi yerine hatanın telafi edilmesi öğrencilere öğretilmelidir. Bunun için de yetiştirilecek öğretmenlerin yeni yaklaşımları, ceza ve ödül psikolojisini öğrenmesi de gerekmektedir. Ayrıca öğretmen adayları ile eğitim yöneticileri adaylarına, tutucu ve baskıcı eğitim yöntemleri yerine çağdaş ve çocuğun ilgisini çekecek eğitim yolları öğretilmelidir. 
Mathieu öğrencilere sadece hümanist şekilde davranmamıştır ayni zamanda onlara ilgilerini ve enerjilerini çekebilecek uğraşlar vermiştir. Öğretmen yetiştiren kurumlar, öğretmenlere yasaklar sunmayı değil öğrenciyi nasıl kazanacaklarını ve öğrencinin ilgisini nasıl çekeceklerini öğretmelidir. Mathieu’nun Pierre’in müzik yeteneğini keşfedip onu bu alana yönlendirmesi gibi öğretmenlerin öğrencileri ilgi alanlarına ve gelecekte yapabilecekleri mesleklere yönlendirmesi önemlidir. Öğretmenler bu yönden de eğitilmeli ve teşvik edilmelidir. Filmdeki Mathieu ve diğer karakterleri eleştireceğim tek yön ise müdürün olumsuz davranışları nedeniyle ilk başta hiçbir yaptırımda bulunmamaları ve bir yerlere şikâyete gitmemeleridir.

FİLMİN YAPIMI İLE İLGİLİ NOTLAR:
Aynı zamanda filmin yapımcılarından biri de olan aktör Jugnot (Mathieu rolündeki aktör), filme kaynak sağlayabilmek için Paris'teki evini de ipotek ettirmiştir. Filmden aktör-yapımcı olarak kazandığı 5 milyon € ile 2004'te Fransa’nın en çok kazanan aktörü unvanını almıştır. Film, Fransa’da 8,6 milyon izleyici sayısına ulaşarak bir gişe rekoru kırmıştır. Yani aslında filmin yapımı da konusu gibi bir takım zorluklara karşı riskler alınarak ve fedakârlıklar gösterilerek çekilmiş ve başarılı olmuştur.