Gençler, öğrenciler devrimcilik yapınca kimse onları ciddiye almaz. "devrim gerekirse onu da biz yaparız siz gidin ders çalışın" derler. öte yandan o öğrencilerin çoğunluğu da okulu bitirip para kazanmaya başlayınca mülkiyetin paylaşımından vazgeçer. 70'lerin 80'lerin, 90'ların deneyimleri bu gibilerle doludur. tıpkı kürkü olmayıp içeri alınmayanların sistemi eleştirmesi, kürkü olup içeri girenlerin ise sistemden gayet de memnun olması gibi bir durumdur bu. nasrettin hoca ise kürkü olup da sistemin yanlışlığını unutmayandır. aydın (içeri alınmadığı için haklı olarak küfreden kürksüz) ile filozof (nasrettin hoca) arasındaki fark da budur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder