Kaygıdan kaçma veyahut çocukluğumuzun altın günleri anma

Friedrich Nietzsche, bir inek ile insan arasındaki en büyük farkın, ineğin geleceğin korkularını ve geçmişin yükünü taşımadan, içinde bulunduğu mutlu anda herhangi bir kaygı duymaksızın nasıl yaşayacağını bilmesi olduğunu yazmıştır. Biz insanlar geçmiş ve geleceğin o denli etkisi altındayızdır ki; çoğu zaman çocukluğumuzun altın günlerini anarız, ya da bizi en az kaygılandırdığını düşündüğümüz yaşamımızın bir parçasını sıkça zihnimizde tutarız. Nietzsche bu durumun nedenini, o günlerin kaygısız günler olmasına bağlar. “İnsan kaygıdan uzaklaşmak adına şu andan kaçma eğiliminde midir?” sorusu bir anda akla gelebilir. Ama şimdiyi yaşamak, aynı zamanda kişinin kendi sorumluluğunu almasıdır.”